جلد دو سفیرکبیر - فصل اول
سلام
خوبید انشالله که؟ با مدرسه و دانشگاه چه کار می کنید؟ خوش می گذره؟
خدا رو شکر که من دیگه درس و دانشگاه ندارم
، البته بعضی اوقات یادی از دوران خوب گذشته می کنم 
اما وقتی یاد شب امتحان و اینا می افتم میگم خب دیگه خدا رو شکر که تموم شد
. البته بعضی اوقات خواب امتحانم می بینم
، صبح که پا میشم بعد یادم می افته که بابا کی من این واحد رو پاس کردم یه نفسی می کشم.
اینم داستانیه برای خودش، خب شروع مدرسه و خلوت شدن نت و شلوغ شدن سر بچه ها برای من نعمته
چرا که واقعا فشار کاری روم زیاده وهمین باعث میشه که نتونم رو برنامه بنویسم حالا یکی هی تهدید کنه 
ولی خب بعضی کارا در اولویت هست. 
ولی خب داستان حالا با سرعت کند و بعضا سریع نوشته میشه و انشالله اینم به سرانجامی برسه.
بقیه دوستان هم سرشون شلوغه مثلا سمیه نیست درگیر کارای دانشگاه هستش ((میگن زه گهواره تا گور دانش بجوو، مصداق این دخترا هست بابا کم درس بخونید
))، مرتضی که از الان خودشون برای سد کنکور آماده می کنه ((خر خون))، از منا خبر ندارم ((اینو دید یه خبری از خودش بده))، امیر هم داره داستانش رو بازنگری می کنه منتهی من قول کمک دادم ولی الان مدتی که دست به داستانش نزدم به دلیل اینکه اصل وقت نداشتم. ((شرمندگیش مونده
)) کلا کار ما هم بگیر نگیر داره، فعلا هم سرم کلا شلوغه به طوری که فعلا کارای فرعی رو گذاشتم کنار.
راستی تا یادم نرفته لینک دوستان (سایت ها) رو بر اساس حروف الفبا مرتب کردم، اینطوری بهتره. مورد دیگه ای که میخواستم بگم در مورد آپ وبلاگه که با توجه به اوضاع قطعا دو هفته یک بار آپ خواهد شد اما اینکه این وسط آپ بشه یا نه به وضعیت من و دیگر نویسنده ها بستگی داره. وبلاگ رو می تونید با آدرس bookpage.ir هم باز کنید. این دامین رو احمد عزیز تهیه نموند ((مانی داده
منم که از خدا خواسته؛ میگن کوفت باشه، مفت باشه اینه
)) دستش درد نکنه. برای اینکه یه تشکر کنم یه چیزی براش فرستادم بخونه.
در هر صورت اینم از اوضاع ما بود، حالا می ریم سر داستان مرتضی که می تونید داستان رو داخل تایپک داستانش دریافت کنید. فقط یک نکته من وقت ویرایش داستان رو نداشتم. یه جاهایی از اون رو نگاه کردم منتهی وقت ندارم همش رو بخونم، دیر رسید متن. نظر فراموش نشه.
...سه امتحـــ
دهـــــــــه، داشتم امتحان می کردم خب
چقدر خشن
چرا می رقصی!!!
)
خب خب امروز چه روزیه؟ 
((فکر کنم قبلا هم استفادش کردم
؛ نچ نچ نچ؛ آخ آخ آخ، اوه اوه اوه (همین سه حالت کافیه)
...یعنی چی خب
...مهرنوش وزنه میندازی 
خیلی قدیمیه خو، سن منو شما (به جز مهرنوش ویکی دو نفر دیگه
) قد نمیده، وقتی خبری می شد
؛(چــــــــــیه، دور شید، بابا یارانه نمیدن
) یه جورایی مهم بود، البته الانم این خبر مهمی هستا!
(البته از این سوسول بازی ها که خبری نبود
) منتهی بستگی داره از چه زاویه ای بهش نگاه کنی.
در هر صورت از نظر فرد مورد نظر، قطعا خبر بدیه.
خب من میگم خاصه حتما خاصه دیگه،
چک و چونه هم ندارم. 
خاص یعنی خاصه. (اینقدر خاص خاص کردم که یه حالی بهم دست داد
)
واقعا حیف این سلول های خاکستری نیستند،
یکی نیست بگه اگر این سلول های خاکستری نیست و نابود بشن 
کی تو این دوره زمونه با این گرونی پاسخ گوی فوج فوج ملت مشتاقه
؛ ما که هر موقع نباید سن نوحی افراد رو به رخشون بکشیم.
البته اینو داشته باشید
در هر صورت من به عنوان کوچکترین عضو وبلاگ
((اعتماد به نفسم زیاده، حرفیه
)) گفتم قبل از دیگران در یک عمل غافلگیرانه این تولد رو به دوست خوبمون
((البته خوبی از خودمونِ
( مخصوصا خودم
(اصلا یه وضعی))) به همه، مخصوصا به خودش تبریک میگم.
انشالله دکترا
)، کم شدن سنش
) 
(
خب قرار بود من یه فصلی از داستانم رو بدم، منتهی تا اسم ویرایش آوردم نزدیک بود حلقه آویزم کنند از سر در وبلاگ، منتهی به خاطر این حرکت خشن حتی داستانم ندادم مهرنوش بخونه
نیار به مترجم + تایپیست + ویرایشگر